26 Powiedziałem, że rozproszę ich daleko. Sprawiłbym, że zanikła pamięć wśród ludzi; 27 czyż nie bałem się sprowokowania nieprzyjaciela, aby ich przeciwnicy nie sądzili źle, aby nie mówili: “Ręka nasza jest wywyższona, Jahwe nie uczynił tego wszystkiego ”. 28 Albowiem są narodem pozbawionym rady. Nie ma w nich zrozumienia. 29 Oby byli mądrzy, że to zrozumieli, że rozważą swój drugi koniec! 30 Jak można gonić tysiąca, a dwóch zmusiło do ucieczki dziesięć tysięcy, chyba że ich Skała ich sprzedała, a wydał je Pan? 31 Bo ich skała nie jest jak nasza skała, nawet nasi wrogowie się poddają. 32 Bo ich winorośl jest z winnicy Sodomy, z pól Gomory. Ich winogrona to trujące winogrona. Ich grona są gorzkie. 33 Ich wino to trucizna węży, okrutny jad boleni. 34 „Czy to nie jest złożone we mnie, zapieczętowany wśród moich skarbów? 35 Do mnie należy pomsta i odpłata, w momencie, gdy ich stopa się ślizga; bo dzień ich nieszczęścia jest bliski. Ich zguba rusza na nich ”. 36 Albowiem Pan będzie sądził lud swój, i lituj się nad jego sługami, kiedy widzi, że ich moc zniknęła; że nikt nie pozostał, zamknij się lub pozostawiony na wolności.