1 W tamtych czasach Ezechiasz był chory i bliski śmierci. Przyszedł do niego prorok Izajasz, syn Amosa, i rzekł do niego: „Pan mówi:„ Ustawcie porządek w domu waszym, bo umrzecie, a nie będziecie żyć ”. 2 Wtedy Ezechiasz odwrócił się do ściany i modlił się do Jahwe, 3 i rzekł: „Pamiętaj teraz, Panie, błagam Cię, jak chodziłem przed wami w prawdzie i z doskonałym sercem, i czyniłam to, co dobre w twój wzrok ”. Potem Ezechiasz gorzko zapłakał. 4 Wtedy Pan skierował słowo do Izajasza, mówiąc: 5 „Idź, a powiedz Ezechiaszowi:„ Jahwe, Bóg Dawida, ojca twego, mówi: „Wysłuchałem waszej modlitwy. Widziałem twoje łzy. Oto dodam piętnaście lat do waszego życia. 6 Wyzwolę was i to miasto z ręki króla asyryjskiego i będę bronił tego miasta. 7 To będzie znak dla was od Pana, że ​​Pan uczyni to, co mówił. 8 Oto Ja sprawię, że cień na zegarze słonecznym, który zaszedł na zegarze Achaza wraz ze słońcem, cofnie się o dziesięć stopni. ”” „I słońce cofnęło się o dziesięć stopni na zegarze słonecznym, na którym zaszło. 9 Pismo Ezechiasza, króla Judzkiego, gdy był chory i wyzdrowiał z choroby.